بررسی رخدادهای ایمنی بیمار و ارتباط آن با تعامل حرفه‌ای پرستاران و پزشکان از دیدگاه پرستاران

  مقدمه: ایمنیِ بیمار را مصون ماندن از حوادث تصادفی ناشی از مراقبت و خطاهای طبی تعریف کرده‌اند. عوامل متعددی منجر به وقوع خطاهای ایمنی می‌شوند. از این عوامل می‌توان به تعامل پرستاران و پزشکان اشاره کرد؛ زیرا موانع ارتباطی بین پرستاران و پزشکان باعث مختل شدن کار تیمی و در نتیجه به مخاطره افتادن ایمنی و کیفیت مراقبت می‌شود. هدف: هدف از این مطالعه بررسی رخدادهای ایمنی و ارتباط آن با تعامل پرستاران و پزشکان بوده است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مقطعی بوده و بر روی 200 پرستار شاغل در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران که به صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند، انجام شده است. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته سه قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک، شاخص‌های ایمنی بیماران و تعامل حرفه‌ای جمع‌آوری شد. مقدار ضرایب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه تعامل حرفه‌ای( 0/74=α) و برای پرسشنامه شاخص‌های ایمنی بیماران (0/8 =α) تعیین شد. دفعات رخدادهای ایمنی در طی سه ماه گذشته مشخص و ارتباط آن با نوع تعامل بررسی شد. تجزیه و تحلیل با نرم افزار 14 SPSS و با آزمون‌های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون کای اسکوئر و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته‌ها: خطاهای دارویی (38/5 ‌%)، صدمات پوستی، عصبی و عضلانی (36/7‌%) و عوارض پس از جراحی (16‌%) بیشترین و مرگ بیمار به دنبال خطا (1‌%) و بر جای گذاشتن اشیا در بدن بیمار (1‌%) کمترین رخداد گزارش شده از سوی پرستاران بودند. 5/65‌% پرستاران تعامل خود با پزشکان را خوب گزارش کردند. همچنین ارتباط معکوس و معنا داری میان نوع تعامل حرفه‌ای پرستاران با پزشکان و رخدادهای ایمنی بیماران بستری دیده شد (p=0/001, r=-0/274)؛ به این معنی که هر چه قدر تعامل بهتر باشد، رخدادهای ایمنی کمتر اتفاق می افتند. نتیجه‌گیری: رخداد‌های ایمنی بیمار می‌تواند با نوع تعامل بین پرستاران و پزشکان در ارتباط باشد؛ بنابراین بهبود تعامل پرستاران و پزشکان به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار گزارش شده است و لازم است برای ارتقاء ایمنی بیماران مورد توجه بیشتری قرار گیرد.